Każdy z nas doświadcza stresu w swoim życiu. O tym, czy stres jest dla nas szkodliwy, czy nie decyduje to czy potrafimy nim zarządzać i jak radzimy sobie z jego nadmiarem.
Spis treści
Reakcja stresowa jest całkowicie naturalna i nie jest niczym złym, wbrew temu, co powszechnie się sądzi. Szkodliwe jest niewłaściwe radzenie sobie z nadmiarem stresu. Ludzki organizm został zaprojektowany tak, by chronić się przed postrzeganym zagrożeniem. Uwalniając hormony stresu zostajemy zaangażowani w reakcję walki lub ucieczki. Tętno organizmu wzrasta, krew i tlen zostają wysłane do mięśni oraz podnosi się poziom adrenaliny, by móc adekwatnie odpowiedzieć na czynnik stresujący. Jeśli stres mobilizuje nas do działania bywa pomocny i konstruktywny. Podekscytowanie związane z nową sytuacją, jak zmiana pracy, rozpoczęcie studiów czy wyjazd na wakacje są całkowicie zdrowe i naturalne. Taki rodzaj stresu to eustres – bodziec do działania. Kiedy natomiast podenerwowanie przeszkadza nam w skoncentrowaniu się na zadaniach, dochodzi do dystresu. Dystres pojawia się, gdy doświadczamy dużej ilości czynników stresowych albo chronicznego stresu związanego z sytuacjami, których nie można zmienić przez długi czas.
Ludzkie ciało reaguje na stres, uwalniając hormony produkowane przez nadnercza – kortyzol, aldosteron i katecholaminy. Hormony te zwiększają czujność mózgu, powodują napięcie mięśni oraz przyspieszenie pulsu. Według teorii stresu Salye Hans, wraz z stresorem pojawia się faza alarmowa – sygnał do podjęcia reakcji. Na krótką metę wyrzut dużej ilości energii jest korzystny, ponieważ powoduje mobilizację do rozwiązania problemu czy pokonania przeszkody. Gdy uwolnioną energię przeznaczymy na rozładowanie napięcia, ciało powraca do równowagi i nie przynosi to negatywnych konsekwencji. W innym przypadku energia zostaje skumulowana w ciele, które pozostaje w stanie nieustannej mobilizacji. Dochodzi do fazy przystosowawczej – organizm nie jest w stanie trwale walczyć ze stresorem. Chroniczny stres powoduje, że ciało pozostaje czujne, nawet jeśli nie ma realnego niebezpieczeństwa. Z biegiem czasu stwarza to ryzyko problemów zdrowotnych, w tym bóle kręgosłupa, nadciśnienie, problemy z sercem czy gospodarką hormonalną. Dochodzi do fazy wyczerpania, ponieważ kończą się zasoby konieczne do produkcji hormonów stresu, co powoduje olbrzymie zaburzenie homeostazy. Wywołuje to różne zmiany immunologiczne. Stres wpływa bezpośrednio lub pośrednio na układ odpornościowy poprzez układ nerwowy i hormonalny. Może być to przyczyną rozwoju chorób autoimmunologicznych, jak choroba Gravesa-Basedowa i Hashimoto, prowadzić do rozregulowania pracy nadnerczy i tarczycy.
Najskuteczniejszym czynnikiem łagodzącym skutki nadmiaru stresu w organizmie jest wyeliminowanie stresora. Nie zawsze jednak jest to możliwe. Poznaj zatem inne skuteczne metody, dzięki którym obniżysz poziom stresu i dojdziesz do równowagi.
Pomóż innym zdobyć wartościową wiedzę. Udostępnij ten artykuł na swoim Facebook’u.
Bibliografia:
Publikowane na blogu treści są opiniami niezależnych autorów – specjalistów w dziedzinie nauki i dietoterapii. Norsa Pharma Sp. z o.o. nie ponosi odpowiedzialności za treści zawarte w publikacjach.