Czy detoks może wzmocnić tarczycę?
Suplementacja witamin z grupy B przy niedoczynności tarczycy
10 czerwca 2022
Leptynooporność a niedoczynność tarczycy
24 czerwca 2022
Zbilansowana dieta w przypadku chorób tarczycy ma istotny wpływ na dalszy przebieg choroby. Sposób odżywiania może zarówno poprawić samopoczucie i wyciszyć stan zapalny, jak i spowodować, że będziemy czuć się gorzej mimo odpowiednio dobranej dawki hormonów. Niejednokrotnie już wspominaliśmy o tym, jak istotny – oprócz farmakoterapii, jest styl życia, odpowiedniej jakości dieta, aktywność fizyczna czy suplementacja. Dziś odpowiemy na pytanie – czy detoks może wzmocnić tarczycę i poprawić samopoczucie wynikające z choroby?
Czym jest detoks
Detoks – inaczej oczyszczanie organizmu to coraz bardziej popularny trend, który niejednokrotnie staje się tematem kontrowersji i dyskusji. Mimo, że w literaturze medycznej termin ten odnosi się raczej do używek, takich jak narkotyki, alkohol, czy papierosy – to w popularnych źródłach funkcjonuje jako działania mające na celu „usunięcie toksyn z organizmu”, czy szybka droga pozwalająca zgubić nadprogramowe kilogramy.
Na czym polega detoks?
Najczęściej stosowane (czy słusznie – o tym za moment się przekonasz) w tym celu systemy to:
głodówki – polegają na powstrzymaniu się od spożywania pokarmów przez określony czas:
-
- głodówka lecznicza, której celem jest uzyskanie konkretnych efektów zdrowotnych, monitorowana przez lekarza prowadzącego,
- głodówka wodna – w jej trakcie dopuszczalne jest jedynie przyjmowanie czystej wody,
- głodówka odchudzająca – opierająca się na spożywaniu kcal poniżej swojego zapotrzebowania energetycznego (zaliczamy tu diety 1000kcal i mniej),
diety sokowe lub warzywno-owocowe, podczas których przyjmujemy jedynie soki owocowe i warzywne, lub stosujemy jadłospis oparty wyłącznie na owocach lub warzywach, a także
diety eliminujące konkretne grupy produktów, np. węglowodany.
Każda z tych metod przynosi szybkie rezultaty, jednak zdecydowanie są one chwilowe i niestety często niosą za sobą wiele negatywnych konsekwencji.
Tak drastyczna eliminacja ważnych składników pokarmowych może doprowadzić do osłabienia organizmu, pojawienia się niedoborów, zaburzeń gospodarki elektrolitowej, czy wystąpienia problemów trawiennych.
W przypadku chorób tarczycy może dodatkowo osłabić pracę tego narządu i sprawić, że finalnie będziemy czuć się zdecydowanie gorzej. Ponadto restrykcyjne diety mogą prowadzić do zmniejszenia aktywności tarczycy, a co za tym idzie pojawienia się intensywniejszych objawów chorobowych.
Co zatem robić?
Warto przede wszystkim nastawić się na trwałą zmianę nawyków żywieniowych, która będzie wspierała procesy regeneracyjne organizmu i wyciszała stan zapalny. Pod pojęciem „detoks” powinniśmy rozumieć zatem eliminację produktów przetworzonych, oraz takich, na które nasz organizm źle reaguje. Ponadto należy również unikać nawyków, które wpływają źle na nasze samopoczucie: niewysypianie się, jedzenie w biegu, nadmiar stresu, nadmiar kawy, czy zbyt duża ilość obowiązków – wszystko to może przyczyniać się do pogorszenia samopoczucia lub pogłębić objawy chorobowe. Wspierającym rozwiązaniem może być zastosowanie postu przerywanego IF czyli Intermittent Fasting.
Intermittent Fasting – na czym polega?
Jest to sposób odżywiania, który polega na stosowaniu postu naprzemiennie z tzw. “oknem żywieniowym”, czyli okresem, w którym spożywamy posiłki.
To, czym różni się post przerwany od standardowej “głodówki”, to fakt, że nie “głodujemy”. Ograniczamy natomiast spożywanie posiłków do określonych ram czasowych. I po zamknięciu tego okna – już nie jemy. Założenia IF pozwalają teoretycznie na spożywanie podczas “okna” dowolnej ilości posiłków, jednak należy mieć na uwadze, że rzeczywiście IF będzie miało sens jedynie, gdy posiłki będą odpowiednio zbilansowane, a kaloryczność dopasowana do indywidualnego zapotrzebowania.
Zazwyczaj zaczyna się od okna 14/10 – 14 godzin postu, kolejno 10-godzinne okno żywieniowe, w którym można jeść. Jest to idealne rozwiązanie właśnie na początek, ponieważ jeśli ostatni posiłek zjemy o godzinie 20, to śniadanie powinniśmy zjeść o 10. Docelowo jednak dążymy do postu 16/8.
Jakie efekty może przynieść IF?
Przemyślane i regularnie stosowanie postu przerywanego, przynosi mnóstwo pozytywnych konsekwencji – zarówno w przypadku chęci redukcji masy ciała, jak i jako wsparcia w wielu chorobach i schorzeniach. IF będzie świetnym rozwiązaniem, zwłaszcza dla osób, które z różnych względów – nie chcą, lub nie mogą – ograniczyć przyjmowanych kalorii. Badania potwierdzają, że Intermittent Fasting może przynieść widoczne efekty u osób chcących zredukować ilość tkanki tłuszczowej. Ponadto zbilansowany i odpowiednio dopasowany IF przyczynia się do zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia chorób: układu krążenia, neurodegeneracyjnych, a także cukrzycy.
Postu przerywanego powinny również spróbować osoby, które prowadzą nieregularny tryb życia, lub – z różnych przyczyn, nie sprawdził się u nich tradycyjny jadłospis niskokaloryczny.
Co warte podkreślenia – post przerywany nie jest magicznym sposobem na odchudzanie. Efekt redukcji masy ciała jest często spowodowany ograniczeniem wieczornego podjadania i tym samym nadprogramowych kalorii dzięki zastosowaniu postu.
Post przerywany w kontekście zdrowia tarczycy?
Jak się okazuje, kontrolowany i dobrze zbilansowany IF może przynieść również dobre efekty w przypadku chorób tarczycy. Z uwagi na to, że w poście przerywanym pościmy krótko, a nie przez kilka dni (jak w przypadku tradycyjnych głodówek) – organizm nie przechodzi w stan głodu. Wykazano ponadto, że nasz organizm zaczyna korzystać z rezerw energetycznych dopiero po 8 – 12 godzinach postu, w związku z czym – nawet w przypadku osób z chorobami tarczycy, przemyślany IF może wesprzeć redukcję masy ciała. Jak podkreślają badania IF okazuje się jedną z najskuteczniejszych metod wspierających obniżenie poziomu insuliny, a także poprawy wrażliwości na insulinę, co idzie również w parze z wyciszeniem stanu zapalnego. U pacjentów z chorobami tarczycy często obserwuje się spadki energii, zaburzenia koncentracji, senność i zmęczenie – wykazano, że IF pomaga w poprawie funkcji mitochondriów, zwiększając tym samym produkcję energii w organizmie.
Podsumowanie
Niebagatelną rolę odgrywa również styl życia – regularna aktywność fizyczna, odpowiednia ilość snu, regeneracja, a niejednokrotnie również – dobrze dopasowana suplementacja. Głodówki czy długotrwałe diety sokowe nie będą odpowiednim rozwiązaniem – mogą wręcz przeciwnie, przyczynić się do zaostrzenia objawów chorobowych, lub pojawienia się nowych. Ponadto należy mieć na uwadze, że za oczyszczanie organizmu odpowiadają nasze niezawodne narządy – nerki, płuca i wątroba. Nie ma konieczności zatem zaopatrzania się w drogie soki, które często są reklamowane jako niezbędny etap detoksu. Jedyny post, który warto rozważyć to ewentualnie Intermittent Fasting – należy jednak pamiętać, że nie u każdego taki sposób żywienia się sprawdzi. Warto jednak spróbować i przekonać się czy dla naszego organizmu takie rozwiązanie będzie korzystne.
Pomóż innym zdobyć wartościową wiedzę. Udostępnij ten artykuł na swoim Facebook’u.
Bibliografia:
- Gudden J, Arias Vasquez A, Bloemendaal M. The Effects of Intermittent Fasting on Brain and Cognitive Function. Nutrients. 2021 Sep 10;13(9):3166. doi: 10.3390/nu13093166. PMID: 34579042; PMCID: PMC8470960.
- Enríquez Guerrero, A., San Mauro Martín, I., Garicano Vilar, E., & Camina Martín, M. A. (2020). Effectiveness of an intermittent fasting diet versus continuous energy restriction on anthropometric measurements, body composition and lipid profile in overweight and obese adults: a meta-analysis. European Journal of Clinical Nutrition. doi:10.1038/s41430-020-00821-1
- Pekka Collin et. al. Endocrinological Disorders and Celiac Disease. Endocrine Reviews, 2002; 23(4): 464–483.
- Bauer M., Goetz T., Glenn T, Whybrow P.C.; The thyroid-brain interaction in thyroid disorders and mood disorders; Journal of Neuroendocrinology; 2008 Oct;20(10):1101-14.
- Ratajczak A.E., Moszak M.,Marian Grzymisławski M. Zalecenia żywieniowe w niedoczynności tarczycy i chorobie Hashimoto. Piel Zdr Publ. 2017;7(4):305–311.
Publikowane na blogu treści są opiniami niezależnych autorów – specjalistów w dziedzinie nauki i dietoterapii. Norsa Pharma Sp. z o.o. nie ponosi odpowiedzialności za treści zawarte w publikacjach.
