Żyjemy w czasach, w których stres znajduje się tak naprawdę w codzienności każdego z nas. Przyspieszone bicie serca, dreszcze, spłycony oddech lub ucisk w gardle – brzmi znajomo? Mimo, że nieustannie mówi się o tym, jak ważne jest zachowanie odpowiedniej równowagi pomiędzy obowiązkami a odpoczynkiem – tempo życia, nadmiar bodźców, cywilizacja przemysłowa, a także nieumiejętność regeneracji wpływają na podwyższenie poziomu stresu i kolejno – konieczność zmierzenia się z jego konsekwencjami.
Spis treści
Stres jest reakcją organizmu na różnego rodzaju bodźce, sytuacje i doświadczenia. Warto zaznaczyć, że stres może działać zarówno motywująco – eustres, jak i deprymująco – dystres i oczywiście nadmiar tego drugiego przyczynia się do wystąpienia negatywnych skutków w postaci pogorszenia samopoczucia lub zdrowia. Wyniki badań Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wskazują, że nieustanne odczuwanie stresu znacząco zwiększa ryzyko choroby wrzodowej, chorób układu krążenia, a także chorób nowotworowych. Wszystko, co wywołuje emocjonalny i fizyczny dyskomfort można nazwać stresem.
… o naszą reakcję na czynniki stresowe. Bowiem najczęściej nie mamy wpływu na daną sytuację, ale mamy wpływ na to, jak na nią zareagujemy. Każda osoba ma inny poziom odporności na stres – wynika to zarówno z genów, doświadczeń z okresu dzieciństwa, jak i z ogólnej postawy życiowej i poczucia własnej wartości.
Skuteczne tutaj okazują się m.in.:
które przyczyniają się do lepszego reagowania na czynniki stresowe.
Hormonem, który znany jest pod nazwą “hormon stresu” jest kortyzol.
Jest on wydzielany przez korę nadnerczy w sytuacji styczności z bodźcem o charakterze stresogennym. Co może być takim bodźcem? U każdego tak naprawdę zupełnie coś innego – może to być egzamin na prawo jazdy, matura, kłótnia z przyjacielem, stres towarzyszący wystąpieniom publicznym, hałas, choroba, lub problemy rodzinne, a także nadmierne obciążenie pracą. Utrzymujący się długotrwale stan napięcia i tym samym wysoki poziomu kortyzolu ( hiperkortyzolemia ) przyczyniają się do rozwoju licznych negatywnych konsekwencji zdrowotnych.
Stres ma swój udział w powstawaniu wielu chorób o charakterze somatycznym. Ponadto nazywa się go już “syndromem XXI wieku” – co ma związek z tym, jaki styl życia w aktualnych czasach prowadzimy. Począwszy od powstawania negatywnych emocji, takich jak nerwowość, drażliwość, gniew, poprzez epizody depresyjne, zaburzenia lękowe, zaburzenia rytmu snu, na objawach takich jak: palpitacje serca, ucisk w klatce piersiowej, bóle głowy, zaparcia naprzemiennie z biegunkami, alergie czy choroby autoimmunologiczne.
Nadmierne występowanie takich symptomów przyczynia się z kolej do powstawania w konsekwencji chorób układu krążenia, pokarmowego, a także nowotworowych.
Tak jak zostało wspomniane wcześniej – w sytuacji zwiększonego napięcia – zostaje uwolniona nadmierna ilość kortyzolu z nadnerczy. W tym miejscu wydzielana jest również adrenalina – te dwa hormony odpowiadają wspólnie za reakcję “walcz albo uciekaj” – podczas której organizm zwalnia procesy trawienne, podnosi ciśnienie krwi oraz tętno, rozszerzają się źrenice, wzrasta poziom energii.
Jednocześnie nadnercza produkują hormony wpływające na procesy metaboliczne – wspierające regulację krwi, pracę układu pokarmowego, równowagę elektrolitową, a także odpowiedź immunologiczną.
Stres zakłóca natomiast działanie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, zmniejsza konwersję T4 do T3, zwiększa poziom rT3 (nieaktywnej postaci hormonu), zwiększa z kolei poziom TSH – przyczyniając się do obniżenia funkcji tarczycy i w konsekwencji powstawania jej zaburzeń, a także wystąpienia objawów towarzyszących chorobie.
W wielu badaniach ponadto wykazano, że długo utrzymujące się wysokie natężenie stresu – istotnie upośledza czynność układu immunologicznego, tym samym zwiększając podatność na wystąpienie chorób autoimmunologicznych, w tym choroby Hashimoto.
Najskuteczniejszym rozwiązaniem jest oczywiście wyeliminowanie czynnika stresogennego. Nie zawsze jest to jednak możliwe…
Wówczas przydatne okazują się metody, które pomagają obniżyć ilość stresu i przywrócić organizm do względnej równowagi.
Wśród preparatów, które skutecznie wpływają na obniżenie poziomu stresu, a tym samym wspierająco na pracę tarczycy – oczywiście najlepiej w połączeniu z wyżej wskazanymi metodami, warto wymienić:
Przewlekły stres wpływa negatywnie na wiele procesów zachodzących w organizmie – jego nadmierna ilość przyczynia się do pogorszenia samopoczucia, a także do wystąpienia wielu objawów chorobowych i powstawania zaburzeń – w tym zaburzeń funkcjonowania tarczycy.
Skutecznym rozwiązaniem będzie codzienna praca wspierająca eliminację objawów stresu. Odpowiedniej jakości dieta, techniki relaksacyjne, a także odpowiednio dobrana suplementacja mogą znacząco poprawić samopoczucie i przyczynić się do poprawy funkcjonowania tarczycy, natomiast przy wysokim poziomie lęku, stresu i trudnościach w radzeniu sobie z jego skutkami, warto rozważyć dodatkowo spotkanie z psychologiem lub psychoterapeutą.
Pomóż innym zdobyć wartościową wiedzę. Udostępnij ten artykuł na swoim Facebook’u.
Bibliografia:
Publikowane na blogu treści są opiniami niezależnych autorów – specjalistów w dziedzinie nauki i dietoterapii. Norsa Pharma Sp. z o.o. nie ponosi odpowiedzialności za treści zawarte w publikacjach.