FAQ

1

 
Thyroset to 3-stopniowy zestaw suplementacyjny zawierający starannie dobrane i połączone witaminy, składniki mineralne oraz kwasy tłuszczowe omega-3. Uwzględnia składniki, które mogą być istotne w diecie osób wymagających szczególnej dbałości o tarczycę i prawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego.1 Thyroset został opracowany we współpracy z doświadczonymi specjalistami w dziedzinie dietetyki. Produkt nie zawiera zbędnych wypełniaczy, konserwantów, aromatów ani zanieczyszczeń.

2


Skład Thyroset zawiera formy witamin i mikroelementów, które uznawane są za jedne z najlepszych na rynku. Zawiera organiczne formy minerałów (sole organiczne), pierwiastki chelatowane oraz metylowane formy witamin. Dodatkowo witaminy rozpuszczalne w tłuszczach: D3, E i K2 MK-7 wraz z kwasami omega-3 zostały zamknięte w postaci olejowej kapsułki, zapewniając ich najlepszą formę podania.[1]


3

 
W naszym preparacie znajduje się metylowana forma witaminy B12 (metylokobalamina) oraz metylowana forma kwasu foliowego (glukozamina 5-MTHF Quatrefolic®. Są to formy aktywne tych substancji, charakteryzujące się najlepszą biodostępnością, czyli ilością składnika, która zostanie wchłonięta przez organizm. Niezwykle istotna jest forma kwasu foliowego, jaki jest suplementowany.

Coraz częściej słyszy się o obecności mutacji w genie MTHFR. U osób z tą mutacją kwas foliowy i witamina B12 nie ulegają prawidłowemu przekształceniu. Nadmiar nieaktywnego kwasu foliowego kumuluje się, natomiast brakuje tego aktywnego - przyswajalnego przez organizm i wykorzystywanego w procesach komórkowych. W przypadku przyszłych mam, złe wchłanianie kwasu foliowego wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia u dziecka wady cewy nerwowej czy zespołu Downa. Dlatego kobiety z mutacją w genie MTHFR nie powinny przyjmować zwykłego kwasu foliowego a jego zmetylowaną postać (tzn. taką, którą organizm jest w stanie wykorzystać w dalszych przemianach).[2]

4

 
Thyroset został podzielony na 3 kapsułki, ponieważ głównym założeniem przy opracowywaniu jego formuły było uwzględnienie antagonistycznych i synergistycznych działań pomiędzy składnikami.

Thyroset został stworzony w taki sposób by w maksymalnym stopniu wykorzystać wzajemne synergie (działanie pozytywne) i wyeliminować antagonizmy (działanie wykluczające) witamin i mikroelementów. Preparat składa się z witamin i mikroelementów dobranych w taki sposób, aby ich zażywanie było jak najbardziej efektywne i uzupełniało się wzajemnie.[3]

Ze względu na swoją budowę chemiczną oraz szlak transportu, wchłanianie i przyswajanie, przyjmowane witaminy i składniki mineralne wykazują interakcje pomiędzy sobą, powodując ograniczenie (antagonizm) lub polepszenie wchłaniania (synergia). Uzupełnianie niedoborów bardzo często jest prowadzane bez uwzględnienia wykluczającego się działania poszczególnych witamin oraz składników mineralnych. Zasady synergii i antagonizmów powinny być przestrzegane podczas planowania suplementacji, przy projektowaniu zestawów multiwitaminowych, a także przy tworzeniu zbilansowanej diety, co niestety nie zawsze jest praktykowane. Składniki Thyroset zostały dobrane w taki sposób, aby ich zażywanie było jak najbardziej efektywne i uzupełniało się wzajemnie. Mowa tu zarówno o formach chemicznych substancji, ich prawidłowym współdziałaniu oraz uwzględnieniu odpowiednich pór dnia dostarczania ich.[4]

5

Rano
Witaminy D3, E i K2-MK7 w kapsułce #1 są w środowisku olejowym kwasów tłuszczowych omega-3. Są to witaminy rozpuszczalne w tłuszczach i z tego względu, dla ich lepszej przyswajalności powinny być dostarczane na takim nośniku. Witamina D jest rozpuszczalna w tłuszczach, w związku z tym należy przyjmować ją wraz z posiłkiem wysokotłuszczowym. Dodatkowo ważne, aby przyjmować ją rano, co ma związek z naszym snem ponieważ witamina D może zaburzyć naturalne wytwarzanie melatoniny.
Południe
W kapsułce #2 wykorzystany jest synergizm składników antyoksydacyjnych. Ważną zależnością jest ta pomiędzy witaminą E a witaminą C i selenem. Antyoksydanty takie jak witamina E, witamina C czy selen dają lepszy efekt redukcji białka hs-CRP gdy są przyjmowane razem, niż każdy z tych składników z osobna. Ponadto witamina C zwiększa przyswajanie żelaza dlatego warto stosować je łącznie. Zarówno selen jak i żelazo powinny być przyjmowane minimum 2 godziny (a bezpieczniej nawet około 4) po przyjęciu na czczo hormonu tarczycowego.
Wieczór
Witamina B6 wspiera lepsze działanie magnezu, u pacjentów z bardzo silnym stresem. W kapsułce #3 cynk został oddzielony od zawartych w kapsułce #2 selenu i żelaza. Metale dwuwartościowe – cynk i żelazo wpływają wzajemnie na swoje wchłanianie. Jak dowodzą badania może istnieć wspólny szlak wychwytu tych pierwiastków. Zasugerowano, że wspólną ścieżkę wychwytu tych ważnych mikroelementów stanowi transporter metali dwuwartościowych (DMT1), zlokalizowany w błonie komórkowej powierzchni jelitowej dojrzałych enterocytów. Cynk i selen zmniejszają wzajemnie swoje wchłanianie. Z badań porównujących podaż tych pierwiastków łącznie i oddzielnie wynika, że wyższe stężenia selenu we krwi można uzyskać tylko w grupach otrzymujących sam selen. Należy pamiętać, że prawidłowo prowadzona suplementacja powinna uwzględniać występowanie wzajemnych synergii i antagonizmów pomiędzy składnikami.

6

 
Suplement diety Thyroset to opracowany przez naszych specjalistów gotowy protokół suplementacyjny.
Thyroset zawiera wyselekcjonowane składniki, które mogą być istotne w diecie osób wymagających szczególnej dbałości o tarczycę i prawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego. 1
Najistotniejszą cechą Thyroset jest jego formuła. Zawarte w nim kwasy omega-3, witaminy i składniki mineralne zostały w przemyślany sposób podzielone na trzy kapsułki - aby w maksymalnym stopniu wykorzystać synergie (pozytywne, wzajemne oddziaływania) i eliminować antagonizmy (oddziaływania negatywne, wykluczające) występujące między nimi. Co więcej, Thyroset zawiera starannie dobrane formy witamin i minerałów (sole organiczne, chelaty, formy metylowane), które są w środowisku dietetycznym powszechnie uznawane za dobrze przyswajalne.
Dodatkowo Thyroset rozwiązuje problem często bardzo skomplikowanej suplementacji, która wymaga przyjmowania dużej liczby pojedynczych preparatów o różnych porach dnia. W Thyroset przyjmuje się jedynie 3 kapsułki dziennie w łatwym do zapamiętania schemacie (rano, południe, wieczór).
Głównym założeniem przy tworzeniu Thyroset było stworzenie dedykowanego i wygodnego produktu do inteligentnej suplementacji, który będzie pomagał w uzupełnianiu określonych niedoborów żywieniowych w oparciu o aktualne doniesienia naukowe.

7

 
Preparat Thyroset jest produktem bezglutenowym.

8

 
Preparat Thyroset pozbawiony jest laktozy oraz substancji słodzących.

9

 
Składnikiem pochodzenia zwierzęcego jest olej rybi będący źródłem kwasów tłuszczowych omega-3 znajdujący się w kapsułce #1 oraz żelatyna zwierzęca tworząca otoczkę kapsułek #1 oraz #2.

10

 
Thyroset jest suplementem diety przeznaczonym dla osób dorosłych. Nie ma ograniczeń w kwestii czasu stosowania, jednak przy długotrwałym stosowaniu zaleca się okresowe badania poziomów składników dostarczanych z produktem do organizmu i konsultacje wyników z lekarzem.
Z uwagi na wysoki poziom zawartości witamin i składników mineralnych nie zaleca się równoczesnego przyjmowania innych produktów stanowiących skoncentrowane źródło tych samych składników. Ważne też, aby nie przekraczać zalecanej porcji dziennej.

11

 
Thyroset jest suplementem mającym na celu uzupełnienie braków wynikających ze stosowanej diety. Zawartość przekraczająca 100% RWS nie powinna budzić niepokoju podczas krótkookresowego stosowania, ponieważ ilość witamin i minerałów w produkcie nie przekracza górnego tolerowanego poziomu spożycia (UL). Nie należy przekraczać zalecanej porcji dziennej ani przyjmować innych produktów, które stanowią skoncentrowane źródło tych samych składników. Zawsze warto badać poziomy witamin i składników mineralnych a suplementację konsultować z lekarzem.

12

 
Wysokiej jakości witaminy i minerały są zawsze jedynie uzupełnieniem ogólnej, zdrowej diety. Kwas foliowy, żelazo, witamina D i cynk są istotne dla rozwoju płodu, a nie zawsze istnieje możliwość ich odpowiedniej podaży z produktów spożywczych. Przy tworzeniu zbilansowanej diety pomocne mogą się okazać odpowiednio dobrane suplementy. Należy jednak pamiętać, że witaminy i minerały nie są zamiennikiem zdrowej diety i znacznie lepiej jest, gdy traktowane są jako jej część. Zaleca się, by kobiety ciężarne, planujące potomstwo lub karmiące piersią zażywały suplementy witaminowe wyłącznie po bezpośredniej konsultacji z lekarzem.

13

 
Gwarancją jakości produktu oraz jego prawidłowego działania jest data przydatności umieszczona na opakowaniu. Do momentu jej upływu gwarantujemy niezmienne właściwości oraz jakość preparatu. Nie powinno przyjmować się preparatu po upływie daty przydatności.


1. Żelazo, cynk, witamina C, witamina D, witamina B6, witamina B12, foliany pomagają w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego. Selen pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu tarczycy. Selen pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego.

Bibliografia: [1] E. Šimoli¯unas et al. Bioavailability of Different Vitamin D Oral Supplements in Laboratory Animal Model. Medicina. 2019;55(6): 265. [2] E. Servy1, Y. Menezo. The Methylene Tetrahydrofolate Reductase (MTHFR) isoform challenge. High doses of folic acid are not a suitable option compared to 5 Methyltetrahydrofolate treatment. Clin Obstet Gynecol Reprod Med. 2017;3(6): 1-5. T. Zara-Lopes et al. Polymorphisms in MTHFR, MTR, RFC1 and CßS genes involved in folate metabolism and thyroid cancer: a case-control study. Arch Med Sci. 2019;2: 522–530. Diala W. Abu-Hassan et al. MTHFR gene polymorphisms in hypothyroidism and hyperthyroidism among Jordanian females. Arch Endocrinol Metab. 2019;63/3. Hubert Wolski et al. Coexistence of the 677C>T and 1298A>C MTHFR polymorphisms and its significance in the population of Polish women. Ginekol Pol. 2015;86: 742-747. [3] David L. Watts. Nutrient Interrelationships Minerals — Vitamins — Endocrines. Journal of Orthomolecular Medicine. 1990;5, 1. S. Tripathy et al. Interrelationship of Micronutrients: Antagonism and Synergis. Int. J. Pure App. Biosci. 2017;5(6): 208-214. Adam Daragó et al. The Effect of Zinc and Selenium Supplementation Mode on Their Bioavailability in the Rat Prostate. Should Administration Be Joint or Separate? Nutrients. 2016;8:601. S. Yamaji et al. Zinc regulates the function and expression of the iron transporters DMT1 and IREG1 in human intestinal Caco-2 cells. FEBS Letters. 2001;507: 137-141. S.Y. Hess et al. Treatment of iron deficiency in goitrous children improves the efficacy of iodized salt in Coˆte d’Ivoire. Am. J. Clin. Nutr. 2002;75(4): 743-748. Frank T. Wieringa et al. Combined Iron and Zinc Supplementation in Infants Improved Iron and Zinc Status, but Interactions Reduced Efficacy in a Multicountry Trial in Southeast Asia. The Journal of Nutrition. 2007. Aysegul Yildiz, et al. Effect of the Interaction Between Selenium and Zinc on DNA Repair in Association With Cancer Prevention. JOURNAL OF CANCER PREVENTION. 2019; 24, 3. Nathalie Scheers. Regulatory Effects of Cu, Zn, and Ca on Fe Absorption: The Intricate Play between Nutrient Transporters. Nutrients. 2013;5: 957-970; doi:10.3390/nu5030957. G. Bjørklund et al. Interactions of iron with manganese, zinc, chromium, and selenium as related to prophylaxis and treatment of iron deficiency. J Trace Elem Med Biol. 2017;41:41-53. Tsvetelina V. Petkova Marinova et al. Selenium deficiency as a risk factor for development of anemia. J Biomed Clin Res. 2017;10:1. R.D. Semba et al. Low serum selenium is associated with anemia among older adults in the United State. Eur J Clin Nutr. 2009; 63(1): 93–99. M.K. Gu¨ rgo¨ ze et al. Plasma selenium status in children with iron deficiency anemia. Journal of Trace Elements in Medicine and Biology. 2004;18: 193–196. R.D. Semba et al. Low Serum Selenium Is Associated with Anemia Among Older Women Living in the Community: The Women’s Health and Aging Studies I and II. Biol Trace Elem Res. 2006; 112(2): 97–107. S. Schwab et al. Vitamin E supplementation is associated with lower levels of C-reactive protein only in higher dosages and combined with other antioxidants: The Cooperative Health Research in the Region of Augsburg (KORA) F4 study. British Journal of Nutrition. 2015;113: 1782-1791. [4] M. Skelin et al. Factors Affecting Gastrointestinal Absorption of Levothyroxine: A Review. Clinical Therapeutics. 2017;39(2):378-403. S. Irving et al. Drugs that interact with levothyroxine: an observational study from the Thyroid Epidemiology, Audit and Research Study (TEARS). Clinical Endocrinology. 2015;82: 136–141. G. Trifiro ` et al. Drug Interactions with Levothyroxine Therapy in Patients with Hypothyroidism: Observational Study in General Practice. Clin Drug Investig. 2015. R. Krysiak, B. Okopien. The Effect of Levothyroxine and Selenomethionine on Lymphocyte and Monocyte Cytokine Release in Women with Hashimoto’s Thyroiditis. J Clin Endocrinol Metab. 2011;96(7):2206–2215. M. Kieliszek. Selenium–Fascinating Microelement, Properties and Sources in Food. Molecules. 2019; 24, 1298. P. Borel et al. Vitamin D bioavailability: State of the art. Critical Reviews in Food Science and Nutrition. 2013; DOI: 10.1080/10408398.2012.688897. [5] P. Kmieć et al. Vitamin D status including 3-epi-25(OH)D3 among adult patients with thyroid disorders during summer months. Endokrynologia Polska. 2018;69 (6). J. S. Severo et al. The Role of Zinc in Thyroid Hormones Metabolism. Int J Vitam Nutr Res. 2019, 1–9. G.A. Kandhro et al. Effect of zinc supplementation on the zinc level in serum and urine and their relation to thyroid hormone profile in male and female goitrous patients. Clinical Nutrition. 2009;28: 162–168. Christy Maxwell et al. Effect of Zinc Supplementation on Thyroid Hormone Function. Ann Nutr Metab. 2007;51:188–194. Anna Frączek ey al. Selenium in medicine and treatment. J. Elem. 145–163; doi: 10.5601/jelem.2013.18.1.13. Duntas LH. The Role of Iodine and Selenium in Autoimmune Thyroiditis. Horm Metab Res. 2015; 47: 721–726. J. Wichman et al. Selenium Supplementation Significantly Reduces Thyroid Autoantibody Levels in Patients with Chronic Autoimmune Thyroiditis: A Systematic Review and Meta-Analysis. Thyroid. 2016;26 (12): 1681-1692. Qian Wu et al. Low population selenium status is associated with increased prevalence of thyroid disease. J Clin Endocrinol Metab. 2015. Dr. Amal Mohammed Husein Mackawy et al. Vitamin D Deficiency and Its Association with Thyroid Disease. International Journal of Health Sciences, Qassim University. 2013; 7, 3. N. Mirhosseini et al. Physiological serum 25-hydroxyvitamin D concentrations are associated with improved thyroid function—observations from a community-based program. Endocrine. 2017; DOI 10.1007/s12020-017-1450-y. Su Wang et al. The effect of vitamin D supplementation on thyroid autoantibody levels in the treatment of autoimmune thyroiditis: a systematic review and a meta-analysis. Endocrine. 2018; DOI 10.1007/s12020-018-1532-5. [6] E. Zakrzewska et al. Zalecenia dietetyczne w niedoczynności tarczycy przy współwystępowaniu choroby Hashimoto; BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – XLVIII, 2015;2:117-127. Hadithi M et al . Coeliac disease in Dutch patients with Hashimoto’s thyroiditis and vice versa. World J Gastroenterol. 2007; 13(11): 1715-1722. Boelaert et al. Prevalence and Relative Risk of Other Autoimmune Diseases in Subjects with Autoimmune Thyroid Disease. The American Journal of Medicine. 2010;123,2. M. Skelin et al. Factors Affecting Gastrointestinal Absorption of Levothyroxine: A Review. Clinical Therapeutics. 2017;39(2):378-403. Michael I. Liontiris et al. A concise review of Hashimoto thyroiditis (HT) and the importance of iodine, selenium, vitamin D and gluten on the autoimmunity and dietary management of HT patients.Points that need more investigation. Hell J Nucl Med. 2017;20(1): 51-56. [7] M. Skelin et al. Factors Affecting Gastrointestinal Absorption of Levothyroxine: A Review. Clinical Therapeutics. 2017;39(2):378-403. M. Asik et al. Decrease in TSH levels after lactose restriction in Hashimoto’s thyroiditis patients with lactose intolerance. Endocrine. 2014; 46:279–284. M. Cellini et al. Systematic Appraisal of Lactose Intolerance as Cause of Increased Need for Oral Thyroxine. J Clin Endocrinol Metab. 2014; 99: E1454–E1458.