Badania, które powiedzą w jakiej formie jest tarczyca

Tarczyca odgrywa kluczową rolę w układzie hormonalnym człowieka. Wszelkie objawy wskazujące na pogorszenie stanu tarczycy mogą objawiać się m.in. poprzez problemy skórne, ogólne zmęczenie, pogorszenie metabolizmu, wypadanie włosów i wiele innych nieprawidłowości.

Jednakże, żeby potwierdzić lub wykluczyć przyczynę tych symptomów, należy wykonać pełną diagnostykę.

Rozszerzony pakiet tarczycowy

Badania występujące często w postaci „pakietu tarczycowego rozszerzonego” to:

– FT3 wojna trójjodotyronina,
– FT4 wolna tyroksyna,
– TSH hormon tyreotropowy (uwalniany przez przysadkę TSH pobudza tarczycę do produkcji T4),
– anty-TPO przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej,
– anty-TG przeciwciała przeciw tyreoglobulinie,
– TRAb przeciwciała przeciw receptorom TSH.

USG tarczycy

Ponadto warto wykonać badanie ultrasonograficzne – USG tarczycy. Pozwala lekarzowi na ogólną ocenę gruczołu. Dzięki ultrasonografii uzyskujemy takie informacje o narządzie, jak: jego wielkość i objętość, charakterystyka miąższu (jednorodność, echogeniczność). W zależności od sposobu i siły odbijania przez tarczycę ultradźwięków stwierdza się hypoechogeniczność lub hiperechogeniczność miąższu, obecność obszarów, zmian ogniskowych wyraźnie wyróżniających się od otaczającego miąższu tarczycy.

Częstotliwość wykonywania pakietu tarczycowego

Warto chociaż raz wykonać pełen pakiet tarczycowy jeśli ma się podejrzenia względem nieprawidłowości pracy tarczycy. Jeśli nie zaobserwowano nic niepokojącego w wynikach,  można przystąpić do badania TSH raz do roku, ale u pacjentów mających objawy sugerujące choroby tarczycy oraz u osób z obciążonym wywiadem rodzinnym (gdzie występują choroby autoimmunologiczne np. choroba Hashimoto) wskazane jest wykonanie poszerzonych badań o pozostałe parametry (minimum TSH, FT3 i FT4).

Co jeszcze może ulec zaburzeniu przy niedoczynności lub nadczynności tarczycy i co należy sprawdzić?

– morfologię z rozmazem,

– hemoglobinę (często występuje spadek hemoglobiny),

– OB i CRP (parametry stanu zapalnego),

– lipidogram (w niedoczynności następuje wzrost stężenia całkowitego cholesterolu i frakcji LDL, triglicerydów, w nadczynności odwrotnie czyli spadek),

– próby wątrobowe ALAT, ASPAT oraz GGTP (często następuje wzrost stężeń aminotransferaz),

– żelazo (często jest nisko przy niedoczynności, ale i w nadczynności występuje niedokrwistość),

– ALP (w niedoczynności następuje spadek fosfatazy alkalicznej, a w nadczynności wzrost aktywności),

– LDH (także następuje spadek aktywności dehydrogenazy mleczanowej),

– sód (może pojawić się spadek poziomu we krwi),

– wapń całkowity (najczęściej występuje wzrost przez zmniejszenie syntezy witaminy D),

– glukoza i insulina na czczo (warto oznaczyć stężenia i sprawdzić czy nie ma stanów przedcukrzycowych, insulinooporności itp.).

Wykonanie tych badań ma celu profilaktykę chorób, ale także kontrolowanie stanu już zdiagnozowanej choroby. Warto sprawdzać skuteczność wdrożonej suplementacji i leczenia farmakologicznego.

Należy pamiętać, że nie zawsze podwyższone wyniki badań krwi świadczą o wystąpieniu choroby. Czasem brak odpowiedniego przygotowania, higieny badań powoduje zafałszowanie wyników. Nieprzespana noc, intensywny trening dzień przed badaniami mogą zaburzyć wyniki.

Holistyczne podejście do pacjenta jest podstawą osiągnięcia równowagi, ponieważ zdarza się, że wyniki badań nie odbiegają od norm laboratoryjnych, a mimo to objawy sugerują chorobę.

Analizy, interpretacji badań oraz plan postępowania powinien dokonać lekarz specjalista – endokrynolog we współpracy z dietetykiem.

Pomóż innym zdobyć wartościową wiedzę. Udostępnij ten artykuł na swoim Facebook’u.

Publikowane na blogu treści są opiniami niezależnych autorów – specjalistów w dziedzinie nauki i dietoterapii. Norsa Pharma Sp. z o.o. nie ponosi odpowiedzialności za treści zawarte w publikacjach.